Αναφορικα με ενα κειμενο...

Σε σχεση με το σημερινο κειμενο του Αντωνη(http://panionios-gr.blogspot.com/2010/12/blog-post_21.html) και τις αποψεις του φιλου απο τα Γιαννινα θα ηθελα να καταθεσω την αποψη μου..Πρωτα για το κειμενο-αναρτηση του Αντωνη το θεωρω αδικο και αστοχο,αλλα εαν λαβει κανεις υποψη του το ηφαιστειωδες του χαρακτηρα του το κατανοω.Οσον αφορα τον Τσακιρη ,ας μην τα ισοπεδωνουμε ολα.Ειμαι παρα πολλα χρονια Πανιωνιος-οσα θυμαμαι τον εαυτο μου.ΠΟΤΕ δεν αισθανθηκα τοσο περηφανος που ειμαι Πανιωνιος,οσο τα 2,5 πρωτα χρονια του Τσακιρη/Λινεν.Τοτε που για πρωτη και μοναδικη φορα ενοιωσα οτι δεν ειμαι super-market του ΠΟΚ.Απο εκει και περα ο Τσακιρης μπηκε γρηγορα σε μια φαση προσωπικης αποδομησης κανοντας το ενα λαθος μετα το αλλο,με το επομενο να ειναι μεγαλυτερο και πιο σημαντικο απο το προηγουμενο.Η ατυχια μας ηταν οτι ο Πανιωνιος ητανε κομματι της ζωης του και αποδομηθηκε και αυτος.Σαφως δεν μπορω να γνωριζω εαν υπηρχανε υστεροβουλες σκεψεις του Κωνσταντινου σε σχεση με το νεο γηπεδο,αλλα ηταν φανερο οτι οταν αρχισε να γινεται αντιληπτο οτι η πραγματοποιηση αυτου του project ηταν εξαιρετικα δυσκολη,ο μεγαλομετοχος αρχισε να απομακρυνεται σταθερα απο την ομαδα.Αλλα ολα αυτα αποτελουν ιστορια...Εκεινο που προεχει την στιγμη αυτη ειναι να σωθει η ομαδα.Και οι επιλογες μας ειναι οι εξης δυο.Η πρωτη ειναι να κατσουμε και να την παρακολουθουμε να βυθιζεται.Και η δευτερη να την βοηθησουμε απο οποιο ποστο η θεση και με οποιο τροπο μπορει ο καθενας μας.Ημαστε στον Βολο το `83,στην Λαρισα το`84.Βρισκομαστε διπλα στον συλλογο το 1992 και το 1996.Θα ειμαστε εδω και το 2011!