...και ξαφνικα ολοι θυμηθηκαν οτι στον ευρυτερο κοινωνικο τους περιγυρο υπαρχει κάποιος Πανιωνιος...
Οι αντιδρασεις ποικιλες: ``ενθαρρυντικες``(παρτε το να μην το παρει ο γαβρος),``απαξιωτικές``(ελα μωρε...),``φιλικές``(οταν δεν παιζει ο/η ...ειμαι Πανιωνιος!!!),``συνωμοσιολογικες``(ολα στημενα ειναι),``ισοπεδωτικες``(να δουμε πότε θα ξεφουσκωσετε),``πατροναριστικες``(αφου ειστε η ουρά του),ή απλά ηλιθιες(πανηγυριζατε ετσι γιατι μας πηρατε ισοπαλια!!!).
Τι να πεις και τι να εξηγησεις στους λοβοτομημενους εκ του μακρόθεν φιλαθλους του καναπέ?
Οταν σε καποιον δοκιμασα να του πω οτι δεν εγινα Πανιωνιος για τους τιτλους και τα κυπελλα με κοιτουσε σαν να του εξηγουσα την κβαντο-θεραπεια...(της οποιας βεβαιως αγνοει την υπαρξη της).
Τι να πεις και ποιος να καταλαβει?Οτι το να εισαι Πανιωνιος ειναι σταση και επιλογη ζωης?Οτι αυτη η γιορτη που γινεται στην Νεα Σμυρνη πολυ λίγη σχεση εχει με 1 ή 2 γκολ ,με 1 ή 3 βαθμους?
Τι να πεις και ποιος ισοπεδωμένος μπορει να καταλαβει αυτο που βιωνουμε εμεις,αυτο που εχουμε εμεις,που το πηραμε απο τους γονεις μας και το δινουμε στα παιδια μας...
Δεν εχω αναγκη να πω τιποτα.
Δεν λεω τιποτα.
Ειμαι τυχερος.
Ειμαι Πανιωνιος...
