Με πήρε στο τηλέφωνο άνθρωπος του οποίου τη γνώμη σέβομαι απεριόριστα. Παλιός άσος του Πανιωνίου, ηγετική φυσιογνωμία, που κάθισε και στον πάγκο της ομάδας όταν χρειάστηκε, βγάζοντάς τον κάποτε από τα δύσκολα. Το ύφος του δεν άφηνε περιθώρια για διαμαρτυρία. «Σε άκουσα στο ραδιόφωνο να λες πως έχουμε το χειρότερο ρόστερ των τελευταίων τριάντα ετών», ήταν τα λόγια του και συνέχισε κοφτά, χωρίς ανάσα. «Λάθος και μάλιστα μεγάλο. Είναι το χειρότερο ρόστερ που είχε ο Πανιώνιος από την αρχή της πρώτης Εθνικής το 1959! Και δεν φταίει μόνο ο Τσακίρης, όπως λένε όλοι. Πρώτοι απ' όλους φταίνε οι οπαδοί, που ικανοποιούνται με καθρεφτάκια όπως οι ιθαγενείς». Τον ρώτησα να μου πει τι εννοεί, αλλά δεν χρειαζόταν καν να ρωτήσω. Είχε πάρει φόρα. «Μόλις τους φέρουν έναν ξένο παίκτη πανηγυρίζουν. Στράβωναν αν άκουγαν ένα ελληνικό όνομα. Ακόμα και για τον Κουμόρτζι υπήρχαν γκρίνιες, επειδή ήταν από το Αιγάλεω. Ηθελαν τους διάφορους Βαζ Τε και Μπάλαμπαν, που μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα». Τον ρώτησα αν είναι αισιόδοξος πως θα σωθεί η ομάδα. Ακολούθησε παύση. «Κοίταξε, πολύ φοβάμαι πως δεν μας σώζει όχι ο Λεμονής, αλλά ούτε ο Μουρίνιο με αυτούς τους παίκτες».
Θα ήθελα να μην ήταν έτσι τα πράγματα, αλλά έχει απόλυτο δίκιο. Ο Πανιώνιος δεν είναι απλώς μια ομάδα για τη Νέα Σμύρνη, αλλά πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Ωστόσο, τα τεράστια λάθη της τελευταίας διετίας τα βρίσκει τώρα μπροστά του. Και είναι πραγματικά λυπηρό να υπάρχουν άνθρωποι στην Πλατεία που δεν αναγνωρίζουν το γεγονός ότι ο Κωνσταντίνος Τσακίρης τα λάθη του τα έκανε από υπερβολική αγάπη για την ομάδα. Εβαλε πάρα πολλά εκατομμύρια ευρώ στην ομάδα και διαχειρίστηκε εξαιρετικά το μόνιμο πρόβλημά της, την αιμορραγία της προς το τέως ΠΟΚ, μια και πούλησε σε υψηλές τιμές παίκτες που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έφερναν τόσα λεφτά στα ταμεία. Το μεγάλο λάθος του Τσακίρη, ωστόσο, το οποίο πληρώνει ο σύλλογος, ήταν πως απομάκρυνε από κοντά του ανθρώπους που αγαπάνε τον Πανιώνιο και στο παρελθόν είχαν «ματώσει» οικονομικά για την ομάδα. Αντιθέτως, εμπιστεύτηκε λάθος ανθρώπους και αυτοί τον βραχυκύκλωσαν! Το περασμένο καλοκαίρι, όμως, έγινε η μεγαλύτερη λάθος επιλογή με την τοποθέτηση Κιντή και τον ερχομό του Στόρε. Η ομάδα γέμισε με πρώην παίκτες και με μετριότατους ρολίστες, «φλερτάροντας» από την αρχή με τον υποβιβασμό.
Ο Πανιώνιος, αν μη τι άλλο, πάντα είχε τέσσερις με πέντε παίκτες πρώτης διαλογής. Κοιτάς το τωρινό ρόστερ και απογοητεύεσαι. Μόνη ελπίδα είναι να στηριχτεί ξανά σε νέα παιδιά και να περιμένει τα επόμενα χρόνια να βγάλει από την ακαδημία του καινούργιους Σαραβάκους και Μαύρους. Για μια ομάδα της οποίας οι επιθετικοί υπήρξαν πάντα συνώνυμοι του γκολ, που έχει αναδείξει στην ιστορία της Α' Εθνικής πλειάδα επιθετικών που αναδείχθηκαν πρώτοι σκόρερ (Νεστορίδης, Δέδες, Θανάσης Ιντζόγλου, Μαύρος, Αναστόπουλος, Σαραβάκος), το να βλέπεις τόσους μετριότατους φορ να ταλαιπωρούν την μπάλα είναι μαρτύριο. Φυσικά, όλα καταλήγουν και πάλι στην έλλειψη φιλοσοφίας και αυτή τη χαράζει η διοίκηση. Η κατάσταση στον σύλλογο είναι πολύ δύσκολη και ακόμα και αν ξεπεράσει ο Λεμονής τον εαυτό του, με τα υλικά που έχει τα χέρια του δεν θα καταφέρει να κάνει κάτι, αν δεν ενισχυθεί άμεσα στις μεταγραφές. Ο Μήτρογλου θα είναι ένα καλό όπλο, μόνο όμως αν δει πραγματικά ως ευκαιρία για τον ίδιο το πέρασμά του από τη Νέα Σμύρνη. Γιατί αν συνεχίσει με το ίδιο μπλαζέ ύφος και την εικόνα που έβγαζε από πέρυσι στον Πειραιά, όχι μόνο δεν θα γυρίσει ποτέ στου Ρέντη, αλλά το πιο πιθανό είναι πως η (ήδη σε ελεύθερη πτώση) μετοχή του θα βρεθεί ακόμα χαμηλότερα.
Ο Πανιώνιος θέλει πανστρατιά, αν δεν επιθυμεί να βρεθεί σύντομα πιο κάτω και από τη Λάρισα. Γιατί στη Θεσσαλία μπορεί να βρίσκονται σε πιο δυσμενή θέση βαθμολογικά, αλλά αγωνιστικά ως ομάδα είναι πιο ανθεκτική. Οπότε πρωτίστως οι «κυανέρυθροι» χρειάζονται αποτελέσματα. Αρχής γενομένης από το γήπεδο όπου δεν έχουν νικήσει ποτέ τα τελευταία 45 χρόνια: στο «Κλεάνθης Βικελίδης» με τον Αρη.(απο την SPORT DAY και τον Χρηστο Σωτηρακοπουλο)
