Πριν λιγο στο επισημο site της ΠΑΕ ανεβηκε ανακοινωση σε σχεση με το 0-3 και τον ...Πανοπουλο.Θα ηθελα να πω οτι σε γενικες γραμμες με καλυπτει.Δυο παρατηρησεις μονο.-1)Θα ητανε πληρης εαν περιελαμβανε και μια συγγνωμη για ολους εμας που φεραμε καποιον φιλο μαζι μας και ταλαιπωρηθηκαμε φρικτα στο πηγαινε-ελα απο την θυρα στα εκδοτηρια για να παραλαβουμε την προσκληση.Πραγμα το οποιο δεν αναφεροταν ΠΟΥΘΕΝΑ στην ανακοινωση 1+1 της ΠΑΕ.-2)Δυστυχως δωσαμε δικαιωμα...Αναλυτικα η ανακοινωση>>>```
Με αφορμή δηλώσεις διάφορων παραγόντων, πικραμένων ή χαρούμενων, σχετικά με τον αγώνα της ομάδας μας απέναντι στη Λάρισα την προτελευταία αγωνιστική θέλουμε να δηλώσουμε τα εξής: Ο Πανιώνιος, παίζοντας με πολλές (7-8) ελλείψεις λόγω καρτών και τραυματισμών, αντιμετώπιζε μία ομάδα που έπαιζε την ύπαρξη της. Δυστυχώς, όντας κακοί στον αγωνιστικό χώρο χάσαμε. Σε έναν αγώνα που οι περισσότεροι Πανιώνιοι θεωρούν πως ήταν με έναν αντίπαλο «ειδικού βάρους» λόγω της προϊστορίας μας, χάσαμε με 0-3 μέσα στο σπίτι μας, δίκαια από την ανώτερη εκείνη την ημέρα Λάρισα. Απογοητεύσαμε τον κόσμο μας, τον οποίο είχαμε καλέσει να έρθει στο γήπεδο φέρνοντας και ένα φίλο δωρεάν. Εκτεθήκαμε στους μαθητές και τους μετανάστες που επίσης είχαμε καλέσει στο γήπεδο. Τέλος πικράναμε και τους κατόχους διαρκείας, που είχαμε επιλέξει την επομένη αυτού του αγώνα να ξεκινήσουμε την ανανέωση των εισιτηρίων τους για την επομένη χρονιά.
Στο πρόσφατο παρελθόν ο Πανιώνιος ενεπλάκη 4-5 φόρες σε «ψιθύρους» πριν από αγώνες αλλά (είτε επειδή ήμασταν ανώτεροι εκείνη την ημέρα, είτε επειδή ήμασταν τυχεροί), το τελικό αποτέλεσμα μας βοήθησε να σβήσουμε τους ψιθύρους. Όταν όμως λες ότι θα βρέξει κάθε τόσο, επόμενο είναι μια μέρα να σε πιάσει η βροχή. Ήταν η πρώτη φορά που –δυστυχώς- δεν καταφέραμε να διαλύσουμε αυτούς τους ψιθύρους μέσα στο γήπεδο και έτσι τώρα άντε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες.
Δικαίως ή αδίκως λοιπόν, η παρούσα διοίκηση, μετά από 4 χρόνια στο τιμόνι της ΠΑΕ και 5 στον Ερασιτέχνη, έφθασε στο σημείο σήμερα να αμφισβητείται και η εντιμότητα της. Δεν υπάρχει κάτι το οποίο μπορούμε να πούμε το οποίο να αλλάξει αυτό το γεγονός. Ακόμα και με έργα στο μέλλον δεν περιμένουμε να ξεπεραστεί αυτή η «ρετσινιά» παρά μετά από πολλά χρόνια, αφού η ιστορία του πρωταθλήματος μας είναι τέτοια που, δυστυχώς, δικαιολογεί την καχυποψία ως πρώτη αντίδραση.
Οφείλουμε πολλές συγνώμες σε όσους αγαπάνε τον Σύλλογο, για το πώς νιώθουν εξαιτίας του 0-3. Όχι γιατί απαραίτητα θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι να αλλάξει το αποτέλεσμα εάν γυρνούσαμε τον χρόνο πίσω - άραγε θα κερδίζαμε εάν κάναμε μαθήματα ιστορίας στον Μπουβάλ, τον Μπέλιτς και τον Κούκετς; - αλλά πολύ απλά γιατί κάποιοι που αγαπάνε τον Πανιώνιο αισθάνονται έτσι όπως αισθάνονται στην δικιά μας βάρδια. Και εάν οι εξηγήσεις και οι συγνώμες μας δεν είναι αρκετές, τότε θα συνεχίσουμε να τα «ακούμε» αδιαμαρτύρητα από αυτούς.
Αλλά ως εδώ όμως!
Ως εδώ, γιατί δεν θα μείνουμε με κλειστό το στόμα όταν μας ειρωνεύεται και ο κύριος Πανόπουλος. Δεν μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Όχι κύριε Πανόπουλε! Όχι να μιλάτε και εσείς!
Εσείς, ο «Περίεργος» από τις κασέτες που άκουσε όλη η Ελλάδα.
Εσείς που η ομάδα σας έχασε για πρώτη φορά μετά από 1,5 χρόνο στην έδρα σας από την Ηρακλή των 10 παικτών τον Μάιο του 2007 (όπου ο Ηρακλής ήθελε μόνο νίκη για να σωθεί), ενώ εχθές κάνατε την πρώτη σας εκτός έδρας νίκη απέναντι στην ίδια ομάδα (ενώ και με ισοπαλία πέφτατε).
Ήσασταν ενήμερος; Δεν ήσασταν και την «δουλειά» την έκαναν άλλοι; Ειλικρινά δεν μας ενδιαφέρει. Όπως και να’ χει όμως είναι κωμικοτραγικό να μας πιάνετε στο στόμα σας. Δείξτε λίγο ταπεινότητα, ασχοληθείτε με την ομάδα σας, συνεχίστε τις προσευχές που είδαμε στην τηλεόραση εχθές, μήπως και κάποιος πιστέψει την αγωνία σας. Πάνω απ’ όλα όμως, παρακαλούμε αφήστε μας ήσυχους στα προβλήματά μας… ```
Με αφορμή δηλώσεις διάφορων παραγόντων, πικραμένων ή χαρούμενων, σχετικά με τον αγώνα της ομάδας μας απέναντι στη Λάρισα την προτελευταία αγωνιστική θέλουμε να δηλώσουμε τα εξής: Ο Πανιώνιος, παίζοντας με πολλές (7-8) ελλείψεις λόγω καρτών και τραυματισμών, αντιμετώπιζε μία ομάδα που έπαιζε την ύπαρξη της. Δυστυχώς, όντας κακοί στον αγωνιστικό χώρο χάσαμε. Σε έναν αγώνα που οι περισσότεροι Πανιώνιοι θεωρούν πως ήταν με έναν αντίπαλο «ειδικού βάρους» λόγω της προϊστορίας μας, χάσαμε με 0-3 μέσα στο σπίτι μας, δίκαια από την ανώτερη εκείνη την ημέρα Λάρισα. Απογοητεύσαμε τον κόσμο μας, τον οποίο είχαμε καλέσει να έρθει στο γήπεδο φέρνοντας και ένα φίλο δωρεάν. Εκτεθήκαμε στους μαθητές και τους μετανάστες που επίσης είχαμε καλέσει στο γήπεδο. Τέλος πικράναμε και τους κατόχους διαρκείας, που είχαμε επιλέξει την επομένη αυτού του αγώνα να ξεκινήσουμε την ανανέωση των εισιτηρίων τους για την επομένη χρονιά.
Στο πρόσφατο παρελθόν ο Πανιώνιος ενεπλάκη 4-5 φόρες σε «ψιθύρους» πριν από αγώνες αλλά (είτε επειδή ήμασταν ανώτεροι εκείνη την ημέρα, είτε επειδή ήμασταν τυχεροί), το τελικό αποτέλεσμα μας βοήθησε να σβήσουμε τους ψιθύρους. Όταν όμως λες ότι θα βρέξει κάθε τόσο, επόμενο είναι μια μέρα να σε πιάσει η βροχή. Ήταν η πρώτη φορά που –δυστυχώς- δεν καταφέραμε να διαλύσουμε αυτούς τους ψιθύρους μέσα στο γήπεδο και έτσι τώρα άντε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες.
Δικαίως ή αδίκως λοιπόν, η παρούσα διοίκηση, μετά από 4 χρόνια στο τιμόνι της ΠΑΕ και 5 στον Ερασιτέχνη, έφθασε στο σημείο σήμερα να αμφισβητείται και η εντιμότητα της. Δεν υπάρχει κάτι το οποίο μπορούμε να πούμε το οποίο να αλλάξει αυτό το γεγονός. Ακόμα και με έργα στο μέλλον δεν περιμένουμε να ξεπεραστεί αυτή η «ρετσινιά» παρά μετά από πολλά χρόνια, αφού η ιστορία του πρωταθλήματος μας είναι τέτοια που, δυστυχώς, δικαιολογεί την καχυποψία ως πρώτη αντίδραση.
Οφείλουμε πολλές συγνώμες σε όσους αγαπάνε τον Σύλλογο, για το πώς νιώθουν εξαιτίας του 0-3. Όχι γιατί απαραίτητα θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι να αλλάξει το αποτέλεσμα εάν γυρνούσαμε τον χρόνο πίσω - άραγε θα κερδίζαμε εάν κάναμε μαθήματα ιστορίας στον Μπουβάλ, τον Μπέλιτς και τον Κούκετς; - αλλά πολύ απλά γιατί κάποιοι που αγαπάνε τον Πανιώνιο αισθάνονται έτσι όπως αισθάνονται στην δικιά μας βάρδια. Και εάν οι εξηγήσεις και οι συγνώμες μας δεν είναι αρκετές, τότε θα συνεχίσουμε να τα «ακούμε» αδιαμαρτύρητα από αυτούς.
Αλλά ως εδώ όμως!
Ως εδώ, γιατί δεν θα μείνουμε με κλειστό το στόμα όταν μας ειρωνεύεται και ο κύριος Πανόπουλος. Δεν μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Όχι κύριε Πανόπουλε! Όχι να μιλάτε και εσείς!
Εσείς, ο «Περίεργος» από τις κασέτες που άκουσε όλη η Ελλάδα.
Εσείς που η ομάδα σας έχασε για πρώτη φορά μετά από 1,5 χρόνο στην έδρα σας από την Ηρακλή των 10 παικτών τον Μάιο του 2007 (όπου ο Ηρακλής ήθελε μόνο νίκη για να σωθεί), ενώ εχθές κάνατε την πρώτη σας εκτός έδρας νίκη απέναντι στην ίδια ομάδα (ενώ και με ισοπαλία πέφτατε).
Ήσασταν ενήμερος; Δεν ήσασταν και την «δουλειά» την έκαναν άλλοι; Ειλικρινά δεν μας ενδιαφέρει. Όπως και να’ χει όμως είναι κωμικοτραγικό να μας πιάνετε στο στόμα σας. Δείξτε λίγο ταπεινότητα, ασχοληθείτε με την ομάδα σας, συνεχίστε τις προσευχές που είδαμε στην τηλεόραση εχθές, μήπως και κάποιος πιστέψει την αγωνία σας. Πάνω απ’ όλα όμως, παρακαλούμε αφήστε μας ήσυχους στα προβλήματά μας… ```
