Μια ζωη Πανιωνιος 1968-2013 και ...συνεχιζουμε

Ο πιστος αναγνωστης του blog και φιλος George Nathenas καταθετει την δικη του ιστορια.Τον ευχαριστουμε:                                                                                                                                                                           Ηταν μια συννεφιασμένη Τετάρτη της περιόδου 1966-1967, που με πήρε μπόμπιρα ακόμα ο πατέρας μου για να πάμε να δούμε πρώτη μου φορά ποδοσφαιρικό αγώνα. Ηταν στο στάδιο Καραισκάκη, εξ αναβολής αγώνας πρωταθλήματος αναμεσα στον "μεγάλο και τρανό Ολυμπιακό", την ομάδα που υποστηριζαν όλοι εκει που έμενα (Δραπετσώνα) και τον Πανιώνιο. Από τον Ολυμπιακό ήξερα απέξω κι ανακατωτά όλους τους παικτες (Σιδέρη, Γκαιτατζή, Πολυχρονίου, Παπαζογλου κλπ). Από τον Πανιώνιο είχα ακουστά μόνο δύο, χάρη στα χαρτάκια με τις φωτο των παικτών που έβαζαν στις σοκολάτες ΜΕLO. Στο πρώτο λεπτό γκολ ο Ολυμπιακός με τον Αγανιάν. Χαχαχα 5 γκολ θα βαλουμε σημερα, έλεγαν διπλα μου κάτι μεγάλοι. Και μετά τριβαμε όλοι τα μάτια μας. Η μηχανή του μεγάλου τότε Πανιωνίου πήρε μπροστά και στο τέλος το σκορ έγραψε ένα ρεκόρ που ακομα αντέχει: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ 1-4. Ο Χάιτας ήταν αέρας, ο Δέδες κανόνι, ο Ιντζόγλου παικτρόνι, ο Αθανασούλας δαντέλα, ακόμα και κάποιος Καραγιαννόπουλος (δεξι μπακ) σκοραρε από 40 μετρα . Γύρισα σπίτι εντυπωσιασμένος και προβληματισμένος. Από τοτε παρακολουθούσα στενά τον Πανιώνιο και δύο χρόνια αργοτερα, όταν ο μεγάλος μου αδελφός μου ειπε "Γιώργο να παψουμε να υποστηριζουμε ομάδα ψευτομεγάλη που ολοι την αβαντάρουν" (είμασταν χαλαροί Ολυμπιακοί ως Πειραιώτες), εκεινος έγινε Εθνικός κι εγώ αμέσως Πανιώνιος. Και τι Πανιώνιος...4ος βγήκε εκείνη τη χρονιά με προπονητή Μπούτζακ και πρωτο σκορερ πρωταθλήματος τον Θανάση Ιντζόγλου. Και την επόμενη χρονιά πηγαίνω στα εγκαινια των προβολέων του γηπέδου Νέας Σμύρνης και παρακολουθώ τον Πανιώνιο για πρωτη φορά στο Ναό σε ενα ιστορικό ματς: ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ-ΧΑΝΣΑ ΡΟΣΤΟΚ 2-0. Και μετά στο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑς 8-0 με 5 γκολ του Δέδε. Και την άλλη χρονιά δεν εχασα παιγνιδι στη Νέα Σμύρνη που βγηκαμε αντι πρώτοι, δεύτεροι στο πρωτάθλημα. Με την μεγάλη ομάδα των Χάιτα, Δέδε, Θαναση και Μπάμπη Ιντζόγλου, Μαύρου, Μωραιτέλη, Σκρέκη κλπ κλπ. Από τοτε πέρασαν πάνω απο 40 χρόνια και ο έρωτας αυτός κρατάει γερά, δεν θα γεράσει ΠΟΤΕ.
ΠΑΝΙΩΝΑΡΑ ΜΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΣΑΙ 123 ΧΡΟΝΩΝ, ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΑΝΕΡΥΘΡΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ, όπως αυτές που μας έχεις χαρίσει 3 φορές στο Νέο Φάληρο (2 κατακτησεις Κυπέλλων ποδοσφαιρου και 1 κατάκτηση Κυπέλλου μπάσκετ), και που ευτύχησα να είμαι εκεί.
Μετά από άλλα 123 χρόνια εμεις δεν θα ζούμε, το κυανέρυθρο λάβαρο όμως θα κυματίζει πάντα περήφανο πάνω στον ιστό του...